Aykırı Yunus Şiiri - Erdal Çevik

Kemiklerimi sızlatır
Boşlukta durmak.
Etim acır tenine deyince.
Soluğunun buğusudur
Yanaklarıma düşen çiğ.
Kendime gelirim,
Bir yer kanar içimde.
Eski yalnız bir han gibidir,
Aklımın koridorları.
Küçük bir kız gezinir,
Ölüm paradokslarımda
Adını fısıldayarak düşer,
Bir çeşmenin dudağından,
Yorgun bir su damlası.
Candamarına bütün evrenin.
Yunus'un kafasında canlanır,
Aykırı bir düşünce;
İnsan aşıkmı kendine?
Ben senide sevemezsem
Söylesene tanrı nerde?