Yalan diyen taşlanır.
Sussa bile haşlanır.
Dyieceğim var amma,
Söze nasıl başlanır?
Derelerde taş olur;
Terzide kumaş olur.
Benim içli anamın
Gözlerinde yaş olur.
Taç takacaktı yarim.
Çiçekler taktı yarim.
Yüzünde göz izi var,
Sana kim baktı yarim!
Yılın günü, ayı var;
Dağda kurt var, ayı var.
Köşküm, hanım yoksa da,
Gönlümün sarayı var…
Aşa soğan kıydılar;
Çifte nikah kıydılar.
Neden gözüm yaşardı?
Sanki cana kıydılar.
Kaçkar'da kar olaydım,
Koyaklara dolaydım.
Ne sana yâr diyeydim,
Ne böyle kahrolaydım.
Güle naz, bu, güle naz.
Bülbül eder güle naz.
Dünya'nın hâli böyle;
Ağlayan çok, gülen az.
Güldür güldür
Yamacından, yarından
Su akar güldür güldür.
Bağ, ova ve dağımız
Çiçektir, güldür, güldür…
Ak eyle yüzümüzü,
Ya Rabbim, güldür, güldür! ...
Kayıt Tarihi : 19.10.2010 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şairimiz Bahattin KARAGÖZ sayfasında, hemen gözüme takılan satır, 'Maniler' oldu. Bence şiir 'süt' gibidir. Nasıl ki sütten, sütlaç, krema, ayran, kurut, yoğurt üretiliyorsa, şiirden de mani, koşma, gazel, rübai serbest üretilebiliyor.
Mani türü bana hep sevimli gelmiştir.Belki kültürümüzün tanığı oldukları için...
Bir edebiyat öğretmeninin kitabına sunuş yazarken, şu deyimi kaydetmiştim: Mani, şiir damlacığıdır.
Antoloji'de kayıtlı bulunan 'Niteleme' başlıklı şiirimin bir kıtasıyla şairimize eşlik etmek isterim:
'Yılların çetelesi tutulurken alnımda,
'İyiye dörtnal koşar seçme yarış atlarım.
'Kundaklayıp sararken gürbüz anılarımı,
'Düşlerin birikimi olur en güzel karım'
..........................
.........................
*Nadir ŞENER HATUNOĞLU: matematikçi-bilim uzmanı*
TÜM YORUMLAR (1)