Aykırı Kırmızılar Serisi III

Nevin Akbulut
316

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Aykırı Kırmızılar Serisi III

Kısa pantolonlu düşlerime
Etek giymeyi öğretmem gerek

Hatırladın mı sahi o günleri?
Ben o evde doğmuştum sen de içimde
Güneş kadar uzak, mum alevi kadar yakın
Isıtırdın içimi, ben güneş kadar ısıttığına inandırırdım bedenimi
Yanımdaymışsın gibi kandırırdım
Avuturdum yalnızlığımı

Geceyi düşlüyordum, simsiyah oluyordu gece
Bizde her şeyin az, biraz fazlası vardı hep
Hep çoğa yakındık
Hep fazlaydık
Birbirimize bile

“Dengini bulamaz kimse bu dünyada” derlerdi ya en bilmiş ermiş gibi
Bizde fazlaydı dengesizlik
Herkes birbirine eksilirken
Biz çoğalıyorduk

Kırmızım göz kırpıyordu tüm renklerin arasından
Kıpkırmızı oluyordum
Fazlaydım işte kırmızıdan bile fazla renkliydim
Kendi tonunda kaybolmuş, hiçbir renkte kendini gösteremeyen
Altı-üstü bir renktim, tektim
Terk edildim rengimden

Sonra gözlerim istifa etti diğer tüm renklere bakmaktan
Kör oldu gözlerine değdiğinde
Boyayabilirdik tüm dünyayı bu renge
Evrene göç eder, orayı da boyardık
O kadar güçlüydü bileklerimiz ve gözlerimiz keskindi
Diğer tüm renkleri kesip atabilecek kadar

Ama bir gitmek vardı
Bir de solmak

Gidersen eğer tüm o tek rengimi de alıp giderdin
Ben hem renksiz hem de kör kalırdım
Rengine aldanıp, tüm renkleri soldurduğum için
Kendi rengimden özür dilemek zorunda kalırdım

Ceza mıydı bu?
Allah’ın cezası bir renktim işte
Üstelik beynimi de boyamıştım aynı renge
Şimdi düşünmek bundan böyle daha kırmızı
Konuşmak kırmızı
Başka renkten konuşmak aykırı
Bakmak kırmızı, görmek intihar
Diğer tüm renkler beynimin en alt tabakasına gömülmüş birer ceset
Mezar dolu beynimin katmanları

Gereksinim duymuyordum diğer tüm renklere
Bu renksizliğin sonunda kör kalmak olsa da
Kendi rengime ihanetin sonunda intihar olsa da
Yaşardık, yaşatırdık biz bu boyadığımız dünyayı
Kırmızı renginde ama aykırı

Ateş biraz tenim
Esmer biraz kırmızı, teninde

Evrende sayıklıyorum tüm kırmızı dillerde
Görmeyen gözlerimle rüya görebiliyorum
Rüyamda seni

Söylesenize!
Şimdi ben kör müyüm?
Ne kadar görmüyorum?

Bir tek rengi görürken, tüm renklere yabancı
Siyaha aykırı
Karanlığa yakışan tek renk
Bağlılığın ve sadakatin rengiydi bu
Başında da, sonunda da


(Bir Mayıs İki Bin On Üç 13 50)

Nevin Akbulut
Kayıt Tarihi : 1.5.2013 14:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Nevin Akbulut