Kısa pantolonlu düşlerime
Etek giymeyi öğretmem gerek
Hatırladın mı sahi o günleri?
Ben o evde doğmuştum sen de içimde
Güneş kadar uzak, mum alevi kadar yakın
Isıtırdın içimi, ben güneş kadar ısıttığına inandırırdım bedenimi
Yanımdaymışsın gibi kandırırdım
Avuturdum yalnızlığımı
Geceyi düşlüyordum, simsiyah oluyordu gece
Bizde her şeyin az, biraz fazlası vardı hep
Hep çoğa yakındık
Hep fazlaydık
Birbirimize bile
“Dengini bulamaz kimse bu dünyada” derlerdi ya en bilmiş ermiş gibi
Bizde fazlaydı dengesizlik
Herkes birbirine eksilirken
Biz çoğalıyorduk
Kırmızım göz kırpıyordu tüm renklerin arasından
Kıpkırmızı oluyordum
Fazlaydım işte kırmızıdan bile fazla renkliydim
Kendi tonunda kaybolmuş, hiçbir renkte kendini gösteremeyen
Altı-üstü bir renktim, tektim
Terk edildim rengimden
Sonra gözlerim istifa etti diğer tüm renklere bakmaktan
Kör oldu gözlerine değdiğinde
Boyayabilirdik tüm dünyayı bu renge
Evrene göç eder, orayı da boyardık
O kadar güçlüydü bileklerimiz ve gözlerimiz keskindi
Diğer tüm renkleri kesip atabilecek kadar
Ama bir gitmek vardı
Bir de solmak
Gidersen eğer tüm o tek rengimi de alıp giderdin
Ben hem renksiz hem de kör kalırdım
Rengine aldanıp, tüm renkleri soldurduğum için
Kendi rengimden özür dilemek zorunda kalırdım
Ceza mıydı bu?
Allah’ın cezası bir renktim işte
Üstelik beynimi de boyamıştım aynı renge
Şimdi düşünmek bundan böyle daha kırmızı
Konuşmak kırmızı
Başka renkten konuşmak aykırı
Bakmak kırmızı, görmek intihar
Diğer tüm renkler beynimin en alt tabakasına gömülmüş birer ceset
Mezar dolu beynimin katmanları
Gereksinim duymuyordum diğer tüm renklere
Bu renksizliğin sonunda kör kalmak olsa da
Kendi rengime ihanetin sonunda intihar olsa da
Yaşardık, yaşatırdık biz bu boyadığımız dünyayı
Kırmızı renginde ama aykırı
Ateş biraz tenim
Esmer biraz kırmızı, teninde
Evrende sayıklıyorum tüm kırmızı dillerde
Görmeyen gözlerimle rüya görebiliyorum
Rüyamda seni
Söylesenize!
Şimdi ben kör müyüm?
Ne kadar görmüyorum?
Bir tek rengi görürken, tüm renklere yabancı
Siyaha aykırı
Karanlığa yakışan tek renk
Bağlılığın ve sadakatin rengiydi bu
Başında da, sonunda da
(Bir Mayıs İki Bin On Üç 13 50)
Kayıt Tarihi : 1.5.2013 14:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!