Aykırı Kadın Şiiri - Nur Göçmez

Gitmemiz gerek kaçmamız gerek bu dünyadan
Belki bir göktaşına en düşmeyeninden
Kutsal geceye selamla
Boğucu sessizliğe kanlı defterle elveda

O şehre aykırı bir kadındı
Büyülü kapılardan usulca geçerken
Hoşnutsuzluğun yükünü bırakacaktı eşiğe
Hesapta olmayan heceler birleştiğinde
Ağlayan bir kalp tükürecekti yalnızlığa

Yıkık duvarlara yaslanmaktan bıkmış
Paranoyalarda tutsak kalmış yılmış
Bir rüyanın içine sürünmüş sürüklenmiş
Ve karanlığın suratına vurmasıyla uyanmış

Öyle bir girdaptaki telaşlı
Heyhat hüznü hep gözlerinde saklı
Tedavisi olmayan bir hastalıktı
Onun bu yaratıcı kaygısı

Kronikleşmiş tükenişle cesete dönüşmesi
Üstüne atılan nemli toprağın vuruşuyla
Bir uyanış olur muydu ki ona?

Bir satır daha yazsam ipe gidecek bir şair
Şşş sessiz olun
Sakin durun
Yalpalamadan dengeyi bulun
Çığlıkları yutan dünya
Tüm yeminleri kaçmaktan ibaret
Yaşlanmış bu kadından şimdilik sana elveda