Fatih sırtlarında güneş her zamanki tembelliğiyle
bir mısra gibi sona eriyordu.
tonlarını doğadan beğenip,
itinalı bir anne gibi salıyordu bulut diplerine.
bu ayrılış dipdiri çakılıydı avuçlarıma.
bıçak olup kanatıyordu sarılı yaralarımı.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Perdeyi şiiri tam bitirmeden kapamışınız üstat...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta