Aykırı Şiiri - Hülya Sancak

Hiçbir şey sana anlatıldığı gibi değil,
Gerçek dediğin senin bildiğin şey değil.
Teferruat her şey, teoride halkın kahramanları,
Sus, konuşma, aykırısın sen, aykırı..

Mekteplerde kaldı sanıyorsun sınıflar,
Gün gelir anlayacaksın, onlardan her yerde var.
Uçurumlara yaslan, söyle ezberinden şarkıları,
Sakın konuşma, aykırısın sen aykırı.....

Gülen gözlerde sahte hayat hikayeleri,
İçine cam gibi, taş gibi batar kelimeleri.
Yazılan, çizilenler ayrı, uygulanan ayrı,
Payına düşeni al, aykırısın sen aykırı...

Ezberin şaşar bazen dona kalırsın,
Değerlerine iner, değersiz kalırsın.
Toprağa ulaşırsın kürediğin kadar karı,
Kara güneşi vurdun, aykırısın sen aykırı...

Güvendiğin limanlar denizlere karışır,
Sandalların fırtınalarda avare dolaşır.
Bırak limanları, yak bütün sandalları,
Kimse aldırmaz sana, aykırısın sen aykırı...

Değer dediklerinin değeri olmuş beş para,
Hep merhem dediklerinden alıyorsun yara.
Ceplerindeki gülüşleri dök, dök gururu sabrı,
Al yanına isyanları, aykırısın sen aykırı...

Kalabalıkların içinde yalnız kalır yüreğin,
Adı hamallık olur alın teri, emeğin.
Önlerde yer arama, tutmuşlardır safları,
Oturabildiğine şükret, aykırısın sen aykırı...

Her şeye cevabın hazırdır muhakkak,
Sana mı kalmış sanki dürüstlük, adalet, hak.
Bırak bu işleri, sen kendi işine bak,
Desem de yapamazsın, aykırısın işte aykırı....

Mutluluğa beş kalaya kurarsın saatleri,
Hep o dakikalara saklarsın saadetleri.
Yanına kar mı kalacak sanki ertelediğin kadarı?
Hayatı erteledin aykırısın işte, aykırı! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !