Ayışığında Gökkuşağı Şiiri - Zafer Yıldı ...

Akdeniz’de bir yerlerdeyiz
Sabahın dördü
Ya da beşi
Ya da ikisinin arasındayız
Zaman su gibi akıp geçmiş
Ne sen
Ne de ben bunun farkındayız
Önümüzde iki çay bardağı rakı
Çakma haydari
Bir kaç köz mantar
Birazda peynir köftesi
-ne bulursa odur denizcinin mezesi-

Masanın bir ucunda biz varız
Sen...
Ve ben...
Yan yanayız (can canayız)
Yanımdasın (canım dasın)
Yanımda
Yanı başımda oturuyorsun

Masanın diğer ucunda süvari bey
Yanında çarkçıbaşı
Belli ki derin mevzu konuştukları
Ya memleket meselesi
Ya da iş güç
Belki de sarhoş muhabbeti
Bilmiyorum...
Duymuyorum...
Kulağım nefes alıp verişinde
Kalbinin sesini dinliyorum

Biz yan yanayız
Can canayız
Yanımdasın
Canım dasın
Yanı başımda
Yani
Ta şuram dasın

Arkamız denize dönük
Sırtımızda yarım yamalak bir ay
Bulutlar arasında dolanıyor
Fonda Müzeyyen Senar
"evlerinin önü mersin" i söylüyor
Sen çakırkeyf
- ben zaten hep çakırkeyf-
Kara gözlerin mayhoş bakıyor
Dudaklarından tatlı bir tebessüm akıyor
Yüzünden
Ayışığında gök kuşağı geçiyor

İçine mi doğdu bilmem
Nedense birden
Dönüp aya baktın
Bulutların tutsaklığından
Yeni kurtulmuş ayı
Gökyüzünden koparıp
Ellerime bıraktın
Dedin ki :
Ay sende

Sustum...
Susakaldım...
Ellerimin, avuçlarımın arasında ay
Öylece donakaldım...
Akdeniz oldu kocaman bir kaynar kazan
Gözlerinin ateşinde yandım...
Dante’nin dokuz çemberinden geçtim o an
Ne yemişlere uzanabildim
Tantalos gibi
Ne de bir yudum su içebildim...
Gece biterken
Yıldızlar sönerken
Gün ayarken
Diyemedim ki::
Gönlüme ay sende

Sustum...
Susakaldım....
Ellerimin, avuçlarımın arasında ay
Öylece donakaldım...