Ayışıgında Şiiri - İbrahim Özdemir 2

A Y I Ş I Ğ I N D A

Bak şehrin ışıklarını kapatmışlar,
Sokak lambalarının bir tanesini açık bırakmışlar,
Ay ışıgında tam takır boş sokaklar,
Efkarlı gecelerden bir dahalar,
Sokakta dolaşan aşk berdoşları,
Aşk acısı var her adım atışları,
Ay ışıgında bir başkadır muhabbet telaşları,
Sanki gündüzündeki güneşi gecede unutmuşlar,
Her ferde bir yıldızı gökyüzüne bırakmışlar,
Ay ışıgında cümbüşde denizde martılar,
Gök yüzüne varırcasına kanat çırparlar,
Sanki denizdeki dalgalarla yarışdadırlar,
Ay ışıgının denize izdüşümleri,
En dipteki yosunları kucaklar,
Bir başka renklilikte dans eder balıklar,
Tam yanıbaşındadır ay ışıgı ve yıldızlar,
Gökyüzüne kanat çırpar denizdeki martılar,
Ay ışıgında deniz uçlarını,köşe başlarını,
Mesken tutmuş aşıklar,
Sessiz denize olta atıyor balıkcı tayfaları,
devamlı kulakları öpüyor ayışıgı kelebekleri,
Issız gecede gökyüzüne dikleniyor,
Taşlı tarladan cılız bugday başakları,
Ayışıgında toprak işleyen ırgat kadınlar,
Gözleri öpüyor yıldızlar iri cüsseli aya inat,
Filizlenme devresinde ana yemi bekleyen,
Ay ışıgı cümbüşünde tüy döken kara guguk,
Gecenin derinliklerinde tabiata baş kaldıran,
İştahlandıkca iştahlanan mor sümbül,yaban gülü
Hep ısıtırsın baharın karanlık gecelerini
Dagılır sıkıntıları,sevda ışınla tatlanır
Durgun deniz ışıgınla parlar,
Gündüz gibi öter kuşlar ayışıgında,
Sende mutlulugu ta o zaman gördüm,
Denizi ayna yapıp güldüğünde,
Durgun denize ay ışıgı,
Şekli şemalinin izdüşümünde.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR
10.7.2004