Ayışığımdın Benim Şiiri - Süleyman Akpınar

Gözümün gözüne değmesin de tutuştu kanım
Bir harman yangınıdır içimde yanan şimdi
Sıkıntımı diazemler de dağıtamıyor artık
O'nu son paketten son sigara gibi aradım

Çözemedim beynimi kurcalayan nedenleri
Şaha kalkmış duygularıma dur diyemedim
Denize karşı yalnızlığı sevdim günbatımında
Işıklar içinde bir gemiden sallandı elleri

Sarsıntılı bir depremdir yalnızlık yüreğimde
Tüm gülücüklere bir o kadar artıyor kinim
Suskunluğum namluda kurşun gibi patlamaya hazır
Kinimi kuşanmışken kelemim ayrılık şiirlerimde

Ne zaman unutmayı denesem kapayıp gözlerimi
Bir yara büyür içimde dokundukça kanayan
Yokluğunu haykırır bir ses karanlığın içinden
Böler tam orta yerinden düşlerimi

Gitmek zor biliyorum kalmaksa çıkmaz sokak
Kırk yıllık hasretimdi ardından ağladığım
Dayanamıyorsam katlanamıyorsam erkekçe anla beni
Yokluğu tam şuramda paslı bir bıçak

Anladım boşa harcadığımı sultan yıllarımı
Onunla anlam kazandı yaşadığım her anım
Çatlak bir yürekten bin güzellik çıkardım
Tatlı bir düşe bıraktım bilinmeyen yarınlarımı

Kim dedi çek git diye buralardan böyle apansız
Ne olur bir acı kahve hatırına çıkıp gelse
Acılarımdan kan damlarken ak sabahlara
Günler alabildiğine öksüz geceler ıssız

Yalnız kaldı çırılçıplak gecelerde düşlerim
Bir akşam sofrasında bir kadeh rakı yalnız
Ölüm anlam kazandı yıllar yılı korktuğum
Acıyor uykuya isyan etmiş kan çanağı gözleri

Gururumu yıktım tertemiz duygularıma
Daha güzelini bulacağımı sanmıyorum
Ben böylesine sevmedim diyorum inanmıyorsun
Bir Meryem tablosu gibi astım hatıralarıma

13 Ağustos 1982 Kuştur