Ayışığım Şiiri - Abdülkadir Karaca

'Canımı yakan bir şeyler var yar
Söyleyemiyorum, yazamıyorum
Ben beni içimde öldürdüm ama
Kendi mezarımı kazamıyorum'

Bu ağıt düşüyordu Akçakoca’nın gece yarısına
Semada ilk kez bu kadar yıldız görüyordum
Benim şehrime küskün gökyüzünü
Senin mevsiminde yakalıyordum
Islanmış şakağıma suretin vuruyor
Yığılıyor kalbime tüm kötü bakışların
Bağışla diyorum
Önce kendini bağışla kalbim
Tahayyül ettiğinden fazla acı çekeceksin
Bilmediğin bir dilin ağıtın da teskin arayacaksın utanarak
Kaç devir atacaksın üstünden tepetaklak
Savaş kalbim
Bir gün başaracaksın

Muzdarip gölgelerle sebat etmek var kaderde
Serde senin sevdan
Beni senden başka bir şey tutamaz hiç bir yerde
Hatırımda yüzün yok diye kaç şiire tarih atmadım
Ayışığım
Düş demetlerinden yalansız bir yarın sunacağım sana
Hırçın Karadenize söylediğim sevda ağıdına yemin olsun ki
Bu mavi yeşil cennet diyarına inen meleklere yemin olsun ki
Gözyaşları idam edilmiş bir gelecek bırakacağım kucağına
Kirpiklerin ıslanmasın diye tüm acıları sürgün edeceğim olduğun yerden
O an anlar mısın seni en çok sevenin ben olduğumu
O zaman sana verdiğim değeri farkedebilir misin?
Yoksa yine ağlatır mısın alelacele ağzından çıkan bir kelimeyle
Ayışığım
Söylesene

‘Seni beklerim ben sonsuza kadar
Acını çekerim, yazılmış kader
Sözlerimi sensiz istersen eğer
Ben senle dolmuşum, susamıyorum’

Avucuna sıkıştıracağım bir gün kelimelerimi
Yüzüne bakıp hep seni sevdim diyeceğim Çınarda
Bu şiirin sana olduğunu öğreneceksin
Susacaksın
Kalacak ya da gideceksin
İsmi konulmamış bir sonu yazıyorum
Sen iyi ya da kötü bir kelimeyle
Son vereceksin şiirlerime

‘Seni senden bile fazla severken
Acımazsan bana, artık git dersen
Yaralı bir kuşum, yüreğim sersem
Kanadım kırılmış, uçamıyorum ‘

Hazin bir keman sesini boğacak gitarım
Sen kaçamak bakacaksın tellerin arasından
Yüzün gitarıma vuracak
Doğaçlama bir şiir okuyacağım sana
Nerden çıktı bu şiir diyeceksin
Sonra susacak gitar, ben susacağım
Yüzünü alacaksın gitarımdan
Yine aşık edecek beni bu enstrüman
Nefesimi kesecek senin kokun
Her halin ürpertiyor içimi ama
Ben en çok beni anlamamandan korkuyorum

‘Sesini duymazsam bitsin bu hayat
Yüzünü görmezsem görmeyim rahat
İçimde ciğerim kalbimle inat
Nefes alıyorum, yaşamıyorum’

Bir sabah yine senden uzağa gideceğim istemeden
Vedalaşmadan,sarılmadan
Kalkıp gideceğim geldiğim gibi
Uykunu seyredemeden gideceğim
Gideceğim...
Bu bir kara büyü, asi ağıdı
Konuştukça seni çözme gayretinde insanlar
Söylemeyeceğim adını
Hazan mevsimimi sana aşık geçireceğim
Son bir kelime çıkacak ağzımdan,
Güneş doğarken uykuna
Seni seviyorum diyeceğim
Hoş kal demeden
Gideceğim

Ağıdımı alacağım Akçakoca’nın gece yarısından
Yıldızlara küseceğim geldiğim şehir gibi
Ayışığım
Yüzünü saklayacağım göz ucumda
Susacağım
Bir şiir uğurlayacak beni otobüs garında

'Şimdi susma mevsimindeyim denizkızı
Ömrümün zemherisinde
Yüzün tadında bir zehirdeyim
Ellerindeyim ellerinde'

28 Temmuz 2006-Akçakoca Düzce