Bırak ben de geleyim seninle.
Ne kadar da güzel ay bu akşam!
İyidir ay, iyidir,
-kimse görmeyecek
nasıl da ağarmış olduğunu saçlarımın.
Ay altın rengine dönüştürecek gene.
Sen de anlayamayacaksın.
Bırak ben de geleyim seninle.
Ay çıkınca büyür evdeki gölgeler,
görünmez eller açar perdeleri,
piyanonun tozlarına unutulmuş sözcükler yazar
solgun bir parmak
-duymak istemem onları.
Ne olur sus.
Bırak ben de geleyim seninle,
biraz daha uzağa,
fabrikanın duvarlarına kadar,
o beton, o göksel, o ayışığıyla
badanalanmış,
öylesine kayıtsız,
öylesine maddeden uzak,
öylesine gerçek ve neredeyse soyut kentin
göründüğü o köşebaşına kadar,
istersen inanabilirsin yaşadığına,
yaşamadığına hatta,
istersen hiç yaşamadım diye düşün,
inanma istersen
zaman ve yıkımlarına.
Bırak ben de geleyim seninle.
Kayıt Tarihi : 10.6.2015 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama
Bırak bende geleyim seninle ...
Şiirleri hep içten ve yüklü
İnanma istersen zaman ve yıkımlarına.
Bırak bende geleyim seninle.
Belkide vefat eden eşine yazmıştır Şair.
Keşke birçok dil bilsek ve şiirleri orjinalinden okuyabilsek ne güzel olurdu.
Ne kadar da güzel ay bu akşam!
İyidir ay, iyidir,
-kimse görmeyecek
nasıl da ağarmış olduğunu saçlarımın.
evet, güzel şiirdi gerçekten...Allen Poe’nun Anabellisi kadar güzel şiirdi...çok garip ama, ben gençliğimde yabancılar şiir yazmaz sanırdım, yazıyorlarmış meğer..:) bunu, ABD ye gittiğimde, Poe’nun müzeye dönen evinin önünde de söyledim...Güney Karolaynada bir adadaydı Poe’nun evi...Anabelli şiirini kesin orada yazmış olmalıydı şair...
keşke, bizim ülkemizde de şairlerin evleri müzeye döndürülse diye düşündüm açıkçası....
hüzünse hüzün işte!..
TÜM YORUMLAR (8)