Ayışığı Şiiri - Müslüm Taş

Biliyorum
Sende emek ile yoğruldun
Yıldızların eşliğinde
Soğuk kış günlerinde çatlak dudaklarımı
Demiri, bükerken kesilen avuçlarımdan sızan kanı
Kömür ocaklarından çıkarken
Benden korkan çocuklarımı
Biliyorum
Sende biliyorsun
Teneke sobanın üzerinde kızartılan ekmeği
Sıcacık yorganında
Emeğine ortak karına sarılırken bile
Beyninde zonklayan çekiç sesiyle
Gözyaşları döktüğümü
Biliyorum
Sende biliyorsun
Koskoca dünyanın
Bütün toprakları
Benim gibi sana da dar geldi
Belki de ondandır uzayın derinliklerinde
Gecenin en korku verici saatlerinde
O hüzünlü ışığında bütün dertlerimi unutuyorum
Biliyorum sen olmasaydın
Bu dünyanın hiçbir derdini çekemezdim
Öylesi masum
Öylesi tertemiz
Işığınla dertlerimizi aydınlatmaya çalışıyorsun
Yıldızların eşliğinde
Biliyorum
Gecenin karanlığından korkmuyorum artık
Geceleri daha çok seviyorum
Ay ışının aydınlattığı geceleri

MÜSLÜM TAŞ
06-02-2010