Ayışığı Şiiri - Necati Cumalı

• 

  İbrahim Necati Günay

  Ay Işığı
  
  I
  
  Ben uzaklardan beklerdim,
  Sayarak günlerimi.
  Bu gece penceremden düşen ay ışığında,
  Birden yanıbaşımda buldum
  Bir ağaç gibi çiçeklenmiş
  Anladım almış yürümüş
  Sarmış bu sevda içimi
  
  
  II
  
  Gece yarısı elbiselerim,
  Ayakkabılarım üstüne
  Düsen ay ışığı,
  İnsan Böyle mi olur
  Sevdaya tutuldu mu?
  
  Bütün eski kitapları okudum,
  Yaslanmış güzellere sordum,
  Mutluluk bu mu?
  
  Ama bu sarisin
  ..........
  ..........
  
  
  
  Necati Cumali
  
  
  Üstadların eli öpülür.Saygılar...
  
  Dr.İbrahim Necati Günay
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 1

  Cevap Yaz
• 

  Umit Dagdelen

  bu şiiir şiiir işte

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Zühalnamlı

  fazla abartılı olabilir ama azda olsa doğru

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Engin Kahraman

  Bence şiir bu :) güzel şiir gerçek şiir...Zamene şairlerinin bir çoğunun yaptığı gibi,sırf farklı olmak,söylenmeyeni söylemek,ve ilgi çekmek için anlaşılmaz kelimeler ve cümlelerle,sadece kendi duygusunu kattığı aşırı kapalı mısralarla ölmekte olan türk şiirini necati cumalı gibi şairleri örnek alan taklit etmeyen ama,genç nesil şairleriyle türk şiiri eski güzelliğine kavuşacaktır.Bu şiirde en çok beğendiğim ilk giriş kısmıdır...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)