Ayışığı Şiiri - Murat Kara

Hep adını sen uzaktayken
Söyleyecek değilim ya.
Ama inan ki
Yalnızken bile adını
Fısıldamaya korkuyorum,
İçim ürperiyor birden.
Şu an hemen karşımda
Belirebilseydin,
Heyecandan bayılabilirdim.
Seninle olabilmeyi
Bir hayal olarak görünce
Dünya omuzlarıma çöküyor sanki.
Aramızda o kadar çok
Ayrılık var ki
Bir kaçı bile korkutuyor beni.
Oysa dağlarca yığılmış
Nispet yapıyorlar bana.
Aşacağım ama
Bir gün bu engelleri
Sarılacağım sana.
Diyeceğim ki
Yaşıyorum tüm güzellikleri
Fısıldıyorum yüzlerce kere adını
Binlerce kere kucaklaşıyorum seninle
Demek ki yaşıyorum.

Biga, 1978