Ayışığı.. Şiiri - Birol İşcan

Gürültü patırtıdan kaçan susamış bir ceylan
Elbette gece gelirdi ay ışığında su içmeye
Usulca yaklaşır titrerdi dizleri..
Korkudan kuşkudan morarmış dudaklarını
Birleştirir duru suyla bir kendini görür
Bir kendine inanırdı o ürkek ahu.

Ayışığında susamış bir ceylan,
Ceylana musallat cümle yırtıcı.
Süzmekte bakmakta doyumsuz gözleri.
Ahhh! kahpe felek nedir ceylanın isteği?
Bir parça ot bin parça huzurmuş dileği.

Ve dünya denen bu vahşi ormanda
En kuytu köşesinde belki
Herkesten her şeyden uzak sandığımız
Bu huzur gölü kıyınsında bir ceylan
Su içmeye iner belki korkudan kocaman
Olmuş ayışında sevdalı gözleri..