Bir yanık türkü oldun bazen içimden gelen,
Bazen de çığlıklar halinde boğazıma düğümlendin.
Çok sevdin bazen beni, benden çok,
Bazen de nefret ettin belki,
Benim edemediğim kadar.
Bazen gecemi aydınlattın,
Bazen dünyamı kararttın.
Ama ben kendimi sende buldum,
Seni de, karanlık gecelerde gökyüzünde.
Sen ben oldun, içime doğdun,
Ben de her gece sen diye dünyaya vurdum.
Ne sen bensiz dünyaya ulaşabilirsin,
Ne de ben sensiz BEN olurum...
Yaa AYIŞIĞI,
Ne sen bensiz yapabilirsin,
Ne de ben sensiz....
Kayıt Tarihi : 14.12.2003 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!