Ayırt Etmem İpek Tenini Şiiri - Yakup Icik

(Melle Sehri)

rahmine düştüm, oh ne güzel melle(*)
sarıldın sarmaşık gibi her zerreme
akıyorsun ırmak ırmak damarlarımda
kefyim seninle artıyor kat kat melle.

yediğim ekmeğim, içtiğim suyumsun
seninle buldum hayatı kalbinde ben
yaşıyorum cennetten en güzel günleri
saçılıyor neşem yüzümde gülücük melle.

yüzdügüm yemyeşil deniz, derya, okyanus
kulaç atıyorum dalgalarında çırpınsam da
en sonunda eriyorum umutlu mutluluğa
yeniden filizleniyor hayatım seninle melle.

özlediğim bir memleketim var, sonra sen(*)
ne yana dönsem vazgeçilmez sevgilimsin
kalbine tahtımı kurdum, kralım, sen kraliçe
dökülüyor billurdan tasta güzelliğin melle.

ayırt etmem ipek tenini gümüş rengi venüsten
sen koklamaya doyamadığım nadir gülümsün
kalbime verdiğin bunca haz senin güzelliğindir
edebiyen yaşayacaksın sen şiirlerle artık melle.

(*) Melle, almanya,da yasadigim kücük, sirin bir ilce!