Ayırmayalım Şiiri - Mehmet Aluç

Ayıramayalım; uyanları, uymayanları sevenleri sevmeyenleri,
Bilenleri bilmeyenleri, görenleri görmeyenleri,
Duyanları duymayanları, koşanları koşmayanları,
Kıralım benliğimizi, kıralım hoşgörüsüz bakışları
Benlik gerilemesini.
Benlik, karmaşası ile çevrilmiş camdan camekân, ı kıralım,
Kırmazsak, gönüller kırılacak, kalemler kırılacak,
Saralım, kucak aşmışları alalım çırakları,
Hemen çıksın ustalar,
Ustayım çırak istemem dersen,
Sarılmak için kucak açmışları, umutla göz dikmiş bekleyenleri
Ayırmayalım, saralım gönlümüzle kalemimizle.
Sarmazsak, yırtalım beyaz dikişle dikilmiş defterlerimizi
Beyaz, yazı ile yazılmış defterlerimizi
Kapatalım, ışıkları beraberce
Işık sandığımız kör ışık, olan ışığımızla kalalım.
Kırık kaşığımızla aşımızla, gözyaşımızla
Buluruz bir usta, bir usta gönül, şair
Kalemi ile saran bizi bizleri
Ayrım, yapmayan gönül sevgisi ile sarar kucaklar.
Bizi hemen görür, görür hemen anlar bizim çırak olduğumuzu,
Ustadır, görür çırakları, hemen çıkar.
Ustalık, çırakları görünce çıkandır.
Şairler, kalemler; çırakları, sevgisizliği
Duyulmayan hisleri, görünce hemen çıkarak
Sevgi seli hisleri ve gönülleri ile doldurulmuş mürekkebi ile düzeltendir.