Çıkma pencereye göz etme sakın
Giyin fistanını takılar takın
Ayırma özünden gönül dostunu
Özledim gelirim günlerim yakın
Saklama yar bana söyle halini
Ayırma özünden gönül dostunu
Değişmem dünyaya bir tek telini
Ayırma özünden gönül dostunu
Yalvardım mevlaya bir dilek tutum
Senin yokluğunda hayattan koptum
Issız köşelerde gönlüm avuttum
Ayırma özünden gönül dostunu
Nazlı yarim gurbet ellerde gezer
Eğdirir kaşların ay gibi süzer
Sana hasret kalmak bağrımı ezer
Ayırma özünden gönül dostunu
Bakmaya kıyamam nurlu yüzüne
Maail oldum kara kaşlı gözüne
Başım koyup uyusaydım dizine
Ayırma özünden gönül dostunu
Bahtiyarım yandım kavruldum yare
Hangi tabip bulur bu derde çare
Gönül yaralandı dert pare pare
Ayırma özünden gönül dostunu
16 08 2014 cumartesi
Reşit BahtiyarKayıt Tarihi : 18.11.2014 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!