Ayırdılar yarimde Şiiri - Rafet Kartal

Hayat saksı ben çiçektim bir zaman
Hoyrat eller kopardı da yerimden
Ben güzeldim yarim güzel bir zaman
Hoyrat eller ayırdı da yarimden.

Ağlamayı bilmez idi gözlerim
Ayırdılar ben hep yari özlerim
Pusu kurup yollarını gözlerim
Hoyrat eller ayırdı da yarimden

Gül dediler gülemedim gülemem
Irmak olsa gözyaşımı silemem
Dilim laldır ben derdimi diyemem
Hoyrat eller ayırdı da yarimden

Elde duman bende ateş yanıyor
Görenlerde söndü diye kanıyor
Bilmiyorlar içten içe kanıyor
Hoyrat eller ayırdı da yarimden

Nasıl gülem geçti ömrün baharı
Hem yıkıldı gitti gönlün kararı
Çok ödedim akla ziyan zararı
Hoyrat eller ayırdı da yarimden

RAFET KARTAL