Ayırdılar Severken Şiiri - Nigar Erkoçoğlu

Alıp başımı gideceğim senin olmadığın bir yere
Küskünlüğüm kalacak ayak bastığın caddelerde
Belki, dalıp dalıp gideceksin tenha köşelerde
Anılar yığılacak gazeller gibi yüreğine
Buz parçası olup eriyeceğim ellerinde
Hani yıldız kayar ya göklerde;
İşte öyle söneceğim ela gözlerinde
Bilemezsin nasıl sevmiştim seni, nasıl delice
Tipide kalmış gibi tutundum sıkıca ellerine
Harabeye dönmüş bir hayata, can verdin emeğinle
Geldin! Gönlümdeki tüm elemleri dindirmeye
Yüreğimi koydum ortaya, oysa her şey aleyhimde
Önce umutlarım dağıldı boncuk misali yerlere
Yıldırmaktı niyetin belki en ağır sözlerle
Çıkamadın işin içinden uzaklaştırdın nedense
Durmam, duramam istenmediğim yerde
Rüzgarına kapılmış bir sandaldım denizde
Savurdun, yıktın geçtin, bitirdin sebepsizce
Çekildim kabuğuma, gücendim ben herkese
Alıp başımı gideceğim senin olmadığın bir yere
Savaş verdim kendimle, yenilmek yok sevgiye
Ok yaydan fırladı bu kez, dönüş olmaz geriye
Kaybettim, ikimiz de kaybettik, alışmalı sensizliğe
Yumrukladığım duvarlar şahit, kuyu dolusu çaresizliğe
Hüzne bulandım tepeden tırnağa bu gece
Artık zamanı geldi, gidiyorum erkenden
Acılarımı toplayıp süpürdüm yüreğime
Sıyrıldım düşlerimden, vazgeçtim o teninden
Gidiyorum, çekildim yüreğinden
Gözleri aydın olsun, ayırdılar severken...

11 Ağustos 2005