Ayırdı Beni Şiiri - Emine Sönmez

AYIRDI BENİ

Fıtına estikçe kopardı daldan,
Kuru yaprak gibi savurdu beni.
Kime selam versem anlamaz halden,
Ateşlere atıp kavurdu beni.

Kara bulut oldu kader başıma,
Irmaktan su kattı gözüm yaşıma,
Adımı yazmazlar mezar taşıma,
Kimsesiz gurbete savurdu beni.

Elimde ne varsa, döküldü suya,
Hayat denilen ne, hepsi bir rüyâ,
Yaklaştıkça, o ebedi uykuya,
Esti deli bora, sel vurdu beni.

Gideceğiz, dünya denilen handan,
Ayrılık bir yandan, hasret bir yandan,
Yar olmasa kolay geçerdim candan,
Aşkı divaneye çevirdi beni.

Çekemedim gurbet elin yükünü,
Üstüme geliyor derdin yekünü,
Kıraç toprak kurutunca kökünü,
Yine cananımdan ayırdı beni.