Ayıpmış... Şiiri - Hakan Kurtaran

AYIPMIŞ…
Her şey öyle karışık, birbirini tutmuyor,
Güneş bile isyanda, zamanında batmıyor.
Kaybedilmiş uykular, insanoğlu yatmıyor,
___Severken sevilirken duygu yükü kayıpmış,
___Öyle bir çağ gelmiş ki, Sevdim demek ayıpmış!

Vurgun yemiş her yürek, delil teşkil etmekte,
Huzursuzluk arttıkça, karşı kozlar bitmekte.
Sakin sakin dururken, iş kötüye gitmekte,
___Ser’den taşmış öfkeler, artık huzur kayıpmış,
___Madalyonun ters yüzü, dert dinlemek ayıpmış!

Gün zalimin günüdür, tüm masumlar yanarken,
Sessizlikler zirvede, her gün O’nu anarken…
Örselenmiş gururlar, hoş sözlere kanarken,
___Bugünde böyle geçti, mutlu günler kayıpmış,
___Çözülmüş aklın ipi, hak aramak ayıpmış!

Yurdumun insanları, yaşanandan şaşkındır,
Yüreklerin acısı, sel misali taşkındır.
Ah! bu vatan sevgisi, vazgeçilmez aşkındır,
___Gelecek dediğimiz, aydın günler kayıpmış,
___Tüm gözler bu Ülkede, Vatan demek ayıpmış!

Bir marazi hastalık, kinlerini dökerler,
Hevesleri ezelden, izlerini sökerler…
İçlerinde korku var, nefretiyle çökerler,
___Davranışlar tutarsız, hoşgörü hep kayıpmış,
___Bayrağımın altında, Birlik olmak ayıpmış!

Ekonomik değerle, zorlukları yaşatan,
Severek evleneni, şartlarıyla boşatan…
Emperyalist düşünce, çepeçevre kuşatan,
___Deva bulmaz yaralar, Ruh-i alem kayıpmış,
___Hepsinden geçtim inan, insan olmak ayıpmış!

HakanKURTARAN
Aydın