Ayıpların örtücüsü ihtiyaçların kadısısın.
Hak mı verdiğin yoksa haktan mı istememi istiyorsun daha fazlasını. Hak için yalvarmalı mıyım sana, yoksa iç sesime mühür vurup susmalı mıyım ağzım içime doğru eğik? Senin gücünün tecellisi buyruk olup deşsin bedenimi.Ya ver,ya al sözü benden.Beyin hükmünden vazgeçti gönül seni gördü göreli.Kara balçık otlandı,çöplendi de ama ağaç çiçek açmadı baharda.Buyruk ver sırrına vakıf olayım,sırrım çıksın ortaya.Yüzlerce mabedi görüyor karanlık gözlerim de bir kendi mabedime tutsak bedenim.Çöz ellerimi azat et bu kölelikten, gökteki ışıklara kayayım.Bir zöhre yıldızının parlaklığında cemâline bakayım.Ah gül yüzlü yar.Dikenini çıkar artık bağrımdan..Asyacan…(Ayıpların örtücüsü ihtiyaçların kadısısın kitap çalışmamdan.)
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
çok ağır
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta