Ayıp Ya! ..Çok Ayıp! ..

Tükettin işte,
Bittim nihayet! ...
Müjde mi desem? ..
Baş sağlığı mı dilesem
Bilemiyorum! ..
………..
Olmadı, olamadı
Belki olamazdı da! ..
Sınırındaydım bir şeylerin,
Anlamadın, anlayamadın!
Anladın da;
Yapacak bir şeyin yoktu! ..
Yapamadın, yapamazdın! ..
…………
Başından beri böyleydi
“Sevgi” ve “korku”
Aynı yürekte tutulmazdı
Tuttun! ..
Ve sevgiyi korkuya
Boğdurdun! ...
“Ama” diye başlayan cümlelerden
“Keşke” diye biten sözlerden
Törpülenmiştim zaten….
Yetmedi! ..
……….
“Tükenmek”
Ne güzel bir kelime
Ecele teslim eder gibi” emaneti”
Sıyrılmak tüm libaslardan,
Seni sen de bırakarak! ..
Gömülürken topraklara,
Seyretmek bulutlardan! ...
Benim “var” olduğumu bilerek yaşamak
“Yok” olduğumu görerek yaşamaktan
Daha mı kolaydı bilmiyorum
Umutlarım tükenmiş ya;
Merak da etmiyorum! ...
…………..
Biliyor musun?
Hiç zor olmadı emaneti verişim! ..
Öyle hafiflemişim ki;
Kuş gibiydi ecelle dans edişim! ...

Ne bıraktıysan geriye benden
Onu aldı işte! ..
Avucunu bile dolduramadım! ..
Ama işte o son damla
Son damla göz yaşımı,
durduramadım!
Sen sanırdın ki;
“Erkek” taştan kayadandır
Hani erkek ya! ..
Dayanıklıdır! ...
Öğretememiştim sana bir türlü,
Cinsiyeti olmaz duyguların.
Dedim ya! ... Anlamadın! ...
…………..
Anladın da, bir şey yapamadın! ..
“Temaşa zevki” demiyorum
O kadar gaddar değilsin
Biliyorum! ..
Lakin “çareleri” neden sen de,
Neden çaresizlikte aradım?
İşte bunu bilmiyorum! ....
Sana “gül yüzlüm” derdim
Sen gülmezdin! ..
Gül mü yüz bulamazdı,
Yüzüne gül mü yakışmazdı
Çözemezdim! ..
Ne kadar çok soru varmış
Cevaplanmamış! ..
Ama dert etme artık
Ecel beni götürürken
Onları da toplamış! ...
……………
Ne ben varım şimdi ne soru
Gölgeler bile kayıp! ..
Gözlerinde ki yaş-a takıldım
Ayıp ya! ..... Çok ayıp! .....