Ayıp değil, kayıp adam

O günden sonra artık geçmez oldu günleri…
Ufuklara göz koydu gönlüne hep yar düştü..

Ufuklar kararınca şu gökyüzü misali,
Gözlerinden yaş değil, dondurucu kar düştü

Serseri mayın gibi dolaştı denizlerde,
Şansına kara talih, en acı, en zor düştü…

Kendinden geçti artık yok oldu okyanusta,
Kaybetmişti aklını, hafızadan ar düştü…

Çare aradı bir bir, diyar diyar dolaştı.
Yaslandığı her ağaç, kapı ve duvar düştü…