Ayıp Ayıp... Çok Ayıp Şiiri - Nesrin Pek ...

Benim canım sıkılıyooo…!
Annem:
“Sıkı can iyidir, çabuk çıkmaz”
Anneannem:
“Ayıp, öyle demez ergenler
canı koca istiyor der herkesler”
Sanki sözleşmiş gibi ikisi,
sinir ederlerdi beni...
Gibisi fazla, kesin sözleşmişlerdi.

Herkesler ne dermiş?
Başlıyacam şimdi herkeslere,
tüh ya küfür de edemiyoomm,
ayıp ayıp çok ayıııpp!
Bi canım sıkılıyor kiii
var mı daha ötesi?
Annem fena bakıyoo,
bir çözüm de bulmuyoo…

Tabularla büyüyorum
kurallar, baskılar.
Onu yapma yakışmaz,
öyle deme terbiyesizlik.
Kaşla gözle işaretler,
aileyi yönetmeler.
Biz sana böyle mi öğrettikler,
kısıtlanmış hareketler.

Erkek arkadaş mı var bir de
vaayy senin ne haddine?
Çok kız arkadaş da yok,
bileceğiz biz onları
neyin nesi, kimin fesi?
Hadi canım daha neler,
yok dedemin takkesi..!

Erkek arkadaş iyidir halbuki
ben bir zarar görmedim ki,
kimi kimden koruyor bunlar?
Ha anladım sevgiliden bahsediyorlar.
ya sevgilim olursaymış…Hııı!
Aaaa çok fena, ayıp bişiii…
Baksanıza siz bana,
sevgilinin nesi ayıp anlatsanıza.
Benim olacak! Sizin olmadıysa da.

Ve
kısmetmiş, o sevgili kocam oldu
yıllar sonra ağzım bozuldu..
Körle yatan, şaşı kalkarmış
eh biraz da içimde varmış,
sustum sustum, susamadım
terbiyemi sıfırladım,
küfürleri sıraladım.
Eee öğretti ne yapayım?
Aynısından giydirdim
dar geldi, bol geldi
O düşünsün hak etti.

Küfrün adını günah koymuşlar,
bana küfür edenler, benden günahkar…

25 Haziran 2012