Ayıp Şiiri - Duran Bükülmez

Sevdaya düşenler vuslata erse.
Yâr ile gitmenin neresi ayıp.
Öperken nazlımı elalem görse.
Elini tutmanın neresi ayıp.

Uzatırsa keklik gibi başını.
Oynatırsa Hilal gibi kaşını.
Açıyorsa sinesini döşünü.
Bir buse atmanın neresi ayıp.

Belik belik saçlarını örerse.
Gönül bağımdaki gülleri derse.
El edip bana geliver derse.
Yâr ile yatmanın neresi ayıp.

Ozanım diyorsun neresi erken.
Bir sevdim bir gönülüm var iken
Hasretinen göz yaşımı dökerken.
Muhabbet etmenin neresi ayıp .

Erbaa