Ayıp Şiiri - Bekir Dalkıç

Merhaba bizim çürük binamızın şu tombul sakinkinleri.
Merhaba.
Gün boyu tepiştiniz dairelerinizde, hadi hadi inkar etmeyin duydum!
Acaba bu gayret yıkılsın diye miydi binamız?
Gıcır gıcır gıcır! sabaha kadar seviştiniz  durdunuz, isteyerek kulak misafiri oldum.
Yâhu bu ne enerjidir hayret!
Gündüzleri ne nurlu yüzleriniz,
maskeden mi, muskadan mı, makyajdan mı?
Kefenlenircesine örtüşmüşsünüz, ne hâcet?
Bir vesile olsun da,
yenisini yapsınlar diye çekiçlemişsiniz kolonları.
Mesele rant meselesi mi, meselâ referans olarak nedir kaynak?
Ne ara yaptınız etüt çalışmanızı,
hani nerede plan proje?
Çok sürdü mü kendi yalanlarınıza kendinizi de alıştırmanız?
Kiminizi de gördüm, saklı gizli iş çevirmişsiniz.
Ne akla hizmet çürük değil de sağlam olduğuna inandırmaya çalışmışsınız bütün mahalleliyi.
Sahte rapor düzenlemişsiniz.
Tabiki işiniz gereği mevzuyu sulandırmaya, çamursuz suyu bulandırmaya çalışmışsınız.
Oysa bina tek kolon üzerinde, zemin kat tamamen yoksul.
Dolayısıyla olası bir göçükte ezilmeleri gayet olası bir durum.
Yapı denetim bi baksın dedim, kendim güldüm kendi dediğime.
Bari üç kuruş verseydiniz ya ellerine, herşey veresiye bu devirde.
Hemşerim senin memleket neresi?
EZDİRMEM DİYENLER NERDE?
Esip gürlüyordunuz gün aşırı, bıyık altından gülüşmüşsünüz.
Ayıp!
Ayıptır ayıp!