Hatadan da payına,düşen kısmı yok sayıp,
Zeytinyağ gibi üste,çıkarsan eğer ayıp.
Böyle düşünüyorsan,ne kazançsın ne kayıp,
Zettinyağ gibi üste,çıkarsan eğer ayıp.
Bedenler gurbetteyse,gönül özler sılayı,
Başkalarında kusur,bulmak işin kolayı,
Kendinde kusur görmek,insanlığın olayı,
Zeytinyağ gibi üste,çıkarsan eğer ayıp.
Dinleyen yoksa eğer,konuşmak fayda etmez,
Geçen zamanı geri,çevirmeye güç yetmez,
Güzel başlayan her şey,her zaman güzel bitmez,
Zeytinyağ gibi üste,çıkarsan eğer ayıp.
Bazen aşk mutluluğu,bazen kederi bulur,
Özrü olmaz hatanın,bazen bedeli olur,
Dostluk biter aşk biter,hatıraları kalır,
Zeytinyağ gibi üste,çıkarsan eğer ayıp.
Kayıt Tarihi : 2.7.2016 13:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Kılınç](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/02/ayip-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!