Ayıp Şiiri - Mustafa Enes Gündüz

Mahsurum şu kirli dünya gölünde,
Ufukta var olan sandallar kayıp,
Sanki herşey, herkes kendi derdinde,
Tekneme yön veren rüzgara ayıp..!

Anarken bugünden, evvel zamanı,
Fakirken bulduğum lezzetim kayıp.
Aklımdan çıkmayan o güzel anı;
Eskimiş sayan tüm dostlara ayıp..!

Nereye bu gidiş, bu yaşam bilmem?
Evveli nur olan gençliğim kayıp.
Secdeye olur ki, birgün eğilmem,
Gel gör ki o vakit, bana da ayıp..!

Ümmeti Muhammed dua buyursun,
Nefsime vurduğum kamçılar kayıp.
Davam iman ise, şeytan kudursun,
Üstelik vesvese okuyla vursun,
Zahmetsiz cennete gidersek ayıp..!

Akrostiş olarak kaleme alındı.