Ayın Sahte Işığı Şiiri - Sadık Kırıkoğlu

diyarlar gezilecekti,
bilinecekti zamanın ruhu.
şevkle çıkılacaktı yollara
takvimler birden durdu.
saatler eşlik etti sessizliğine.

akşamına o dupduru manzaranın
tadına varılacaktı.

sefil yalnızlığına,
insanlarınkinden olana,
hiç yalnız olamayacağını bilerek,
biraz korku çokca saygıyla,
sövmeler dilde tutulacaktı.

geri gelmeyecek ve ileri de gitmeyen
ne varsa akılda kalacaktı.
yanlışlar, pişmanlıklar,
duyarsız yalanlar,
ve dibi sıyrılmış umutlar.

dört bir tarafa haber salınacaktı,
ondörtbin yıllık zamanlara
sunulacaktı ahlar.

zulüm yüreklere açılan
küçücük yaralarla başlar.

zalim kılıçla başını bekleyen değil,
yanında değil,
seni korkutan o atlı değil,
zalim içinde tutulan güneş.

takvimler birden durdu
saatler eşlik etti sessizliğine.

ve yıkıldı mekan,
bilinmeyene yolculuk başladı.
geçilmişti yollar
gidilmişti çoktan
sen ben bilmesekte
belliydi yeniden doğan.

arza,
bakmaya kıyamadığın manzarana
zamana ve ebedi yolculuğa
diyarlara dillere soluk benizlere
rengarenk gözlere
ağlayışlarına bebeklerin
dökülmeyen yaşlara.

takvimler durdu
saatler eşlik etti sessizliğine...
ve birden o küçücük anda
cehaletine doğdu ayın sahte ışığı.