Her ayın „onyedisi’nde“ yeniden ölürüm ben. Çünkü dinmeyecek bir acı ve büyük bir kayıbım vardır içimde. Çok büyük, mütevazi, narin, yardımsever, içten, aman diyenin amanını kesmeyen ve bir okadar da candan büyük bir hümanisttin sen. Beş ay önce, bu gün seni yıldızlara uğurladım. Acılar, acılar yüreğimi yakan acılarla bir başımayım şimdi.
Seni seviyorum, benim Gül Yanakli Prensesim. Işıklar yoldaşın olsun! Yüreğimdesin ve orada benimle yaşıyorsun!
Ben acılarıyla çoğalan bir yetişkinim! Bu yüzden bakışlarımın ciddiye alınarak beni yaralayan her şeyin içimde büyük bir felaketin fırtınalarının da habercisidir. Eğer içimde biriktirdigim acılarımın kendi dilimden başka bir dil daha konuşarak beni anlatmasını isteseydim, onu anlatacak bir dili kesinlikle bulamazdım.
Senin H. Hüseyin’in- 17.12.2019
Sen Bir Başkasın
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta