Ayin Onyedisi Şiiri - Hüseyin Arslan 3

Her ayın „onyedisi’nde“ yeniden ölürüm ben. Çünkü dinmeyecek bir acı ve büyük bir kayıbım vardır içimde. Çok büyük, mütevazi, narin, yardımsever, içten, aman diyenin amanını kesmeyen ve bir okadar da candan büyük bir hümanisttin sen. Beş ay önce, bu gün seni yıldızlara uğurladım. Acılar, acılar yüreğimi yakan acılarla bir başımayım şimdi.
Seni seviyorum, benim Gül Yanakli Prensesim. Işıklar yoldaşın olsun! Yüreğimdesin ve orada benimle yaşıyorsun!
Ben acılarıyla çoğalan bir yetişkinim! Bu yüzden bakışlarımın ciddiye alınarak beni yaralayan her şeyin içimde büyük bir felaketin fırtınalarının da habercisidir. Eğer içimde biriktirdigim acılarımın kendi dilimden başka bir dil daha konuşarak beni anlatmasını isteseydim, onu anlatacak bir dili kesinlikle bulamazdım.

Senin H. Hüseyin’in- 17.12.2019

Sen Bir Başkasın
Sen bir başkasın, başka
Hasret kaldığım yurdum gibi.
Gözlerimi açtığımda yanıbaşımdasın,
Yanıbaşımda olmalısın!
Sen bir başkasın,
Bahardan daha bahar
Yazdan daha yaz,
Gözümde ki nazara haz.
Dört işlemde hesabımsın,
Yazdığım kitabımsın!
Sen bir başkasın, başka
Ağıtlarımda nağme,
Yüreğimde zerre zerre …
Girdiğin gönül içinde,
Hasretliğe tek çare!
Sen bir başkasın, başka
Aşka sağnak, toprağa bereket.
Yaşama hareket
Varlığıma bir hikmet.
Sen bir başkasın, başka
Hemde bambaşka …
Tarifi zor,
Sahipsin yüreğimdeki aşka,
Sen bir başkasın, başka!
Gel de şu hasretliğe koyalm,
Son bir nokta!
Sen bir başkasın, başka …

Hüseyin Arslan - 17.12.2017