yaprak taze dalda
anaya gül gonca
soldu açmadan
koklamadan ana
bir gece yarısı ansızın
kış uykusuna yatan
koca ayağın önüne atıldı
duvak takmadan
dokunmadı o tenine
yüzüne de Bakmadı
çiğ miy yuttu koklamadı
şu garibe bir bak
ağzı var dili yok
sazı var teli yok
dal ağladı ardı sıra
gece ay sabah güneş
bazen şafak yıldızı
yüzü ay’ın ondördü
ağlar kaderine
iki çeşme iki gözü
19.10.2012 Manisa
Necati KavlakKayıt Tarihi : 19.10.2012 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!