Ayın mehtap hali Şiiri - Mehmet Bildir

Bir bir dokulurken zamanın içinden binbir parçaya bölünen kalbimin tamiri yokken
Bir kadın çıktı ıssız sessiz bir solukta

Bir yük vardı omuzlarında,
Sanki bin asrın kamburu gibiydi
Mahur mahur bakıyordu etrafına

Bir an yürüdü geçti önümden
Ilık rüzgarda dalgalanan saçlarından bahar kokusu geldi

Neydi aradığı bilmiyorum ama ben
haftanın her günü içmeye doyamadığım yaşam kuyumu buldum

Bugün satirlarima seni sevmekle başladım dünden kalan tüm acılarımı unutarak.
En çok senin sesininden cikan cümleler ve senden oluşan tüm duygularımı satirlarima işleyecem ilmek ilmek
Nakış nakış gözlerimden dokecem boş sayfalara,
Bu gece,
Kalemim kırılanadek yazacam senin gozlerinden dökülen yaşları
Dilim döndükçe sana haykiracam tane tane kelimelerimi
Belki unuttun beni, belkide unutmuşsun gozlerimi belkide bir satır arasında bıraktın.

Sessiz harflerle başlarken hikayeme
bir Cem adriyan şarkısı mırıldiyor dudaklarim
belki dokulecegiz
belki kirilacagiz
belki üzülecegiz
Belkide sana gözlerini anlatacam
Yüreğini, tebesumunu , yüzündeki bütün çizgilerini
Unutulacak belkide dünden bugüne yaşadıklarımız
Bir zamanlar seni nasıl sevdiğimi hatirlayacaksin her bu hikayeyinsayfasını açarken,
Belki unutacaksın senin için yazdığım tüm siirleri,
Belkide bir bir dokulecek satırlara gozyaslarin
Kitabi kapattiginda tek kalan satırlar arasında goz yaşlarım olacak bir ömür sana..

Yüzeceğiz sonsuzluk deryasında,
Tepeden tırnağa karışacağız birbirimize
Her güne uyandığımda varlığına şükredeceğim
Pencereme konan güvercinlere,
ikimizi alıp göklere karıştırsın diye aşk kırıntıları vereceğim.
Ve bir sabahın gecesinde
Sonsuz aşk şarabımdan yudumlayıp karanlık göğe bakacağım

Ay mehtap halindeyken altın harfler başlıyacak hikayemiz..

Mehmet bildir
18.12.2024