MAH-İ DEVRAN / AYIN KARANLIK YÜZÜ
# fatma doğan
İklimimi kaybettiğim günden beri, dönemiyor dünyam , karanlık yanındayım ayın.
Şimdi yüreğimin bodrum katına indim, saklanıyorum köşe bucak, herkesten gizli
Tüm ışıklarımı kapattım, alaca düşmüş günlerimin üstüne.
Gecelerse, zaten gözlerimin yüzüne gıcırdatarak kapatıyor, demir kapılarının kanatlarını.
yine de ayrılığın uçurum tarafında kıvrık kalmış pencereden bakan , ağır yaralı umutlarım var.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta