Ayın Karanlık Yüzü Şiiri - Alper Çeker

1
üç, iki, bir
yayındayız
sihirli bir fabrikayı okşuyorum
bacasından cin çıkıyor

2
apartman diplerinden gün doğuyor
ezan şehri ateşliyor
buğulu camlar
ve sevgilimin saçında trafik var

3
dostlarımı gömdüm şehre
yeniden doğursun diye

4
gecenin
toprağa değen yerleri hışırdıyor
sayborg olmak istiyorum

bir uçak sesine biner
sana gelirim

5
çocuk ayı ısırdı
yakamozlar kırıntıları

6
gece
uzay esiyor
apartmanları yalayarak

deniz tükürdü beni bu şehre

7
seni gördüm
kadıköyde bir gezegende

8
mavi gezegen
giderek küçülüyor
yer kontrol!
sarıl bana

9
küçük çocukların
uçan halıları takılıyor
televizyon antenlerine

10
mısralarda parmak izlerim gizli
yasaklanıyorum, yine de
bir kız elaltından öpüyor beni

11
bu sokakta
gölgem bıraktı elimi
gözlerin
bilmediğimiz bir peygamberin son mucizesi

12
mavi gezegen
artık sönmüyor

13
ölüyorum da üzerime
daha gelmemiş günlerin gazetelerini örtüyorlar

14
memurlar sicilime
gözlerini işliyor

15
gözlerini yumman
ayın karanlık yüzü

16
kötüyüz
sokak lambaları
ruhumuzu açığa vuruyor

17
aynalardan
sızmayalım diyedir sırlar
şehrin düzmece kadınlarına kandım
ben Bastille'i
kendimi kurtarmak için bastım