Ayin Şiiri - Emre Kundakçı

Gök kubbeli bir cami gibi magrur dururdun akşamlarda.
Dokunsam, konuşsam bozulacak sanırdım ihtişamın.

Nefesindi başakları titreten,
Uzun sonbahar gecelerinde.

Bir tepeden bakarken şehre,
O ışıkların içinden gözlerini görürdüm.

Eski zamanlardan kalma bir ayinin ilahisiydi sözlerin
O ayin kadar kutsal ve derinden.

Ve şimdi,
Sevgim geçmiş zaman kadar gelecek zaman.