Ayin Şiiri - Umut Göksu

Ormandayım yürüyorum içeri doğru
Kimseler yok ölüyorum korkudan

Sesler geliyor derin içlerden
Bir alev yanıyor ortada kocaman
Birileri var sıra sıra dizili
Ayin yapıyor mendeburlar sanki

Keskin gözlerle bakıyorum onlara
Sızıyorum bir taşın arkasına
Siyah giyinmişler mırıldanıyorlar
Elleri havada hep bir ağızdan

Alev dev hortuma dönüşürken
Hareket bile etmiyor onlar
Bir mavi bir yeşil olurken ateş
İçimde ürperti esen soğuktan

Yeşil ağaçlar solmaya başlıyor
Kim bunlar nedir dertleri
Biri elini kaldırıp durun diyor
Bana bakıp işaret ediyor

Sanki hepsinin haberi varmış gibi
Peşime takılıyorlar birden
Koşuyorum hemen kaçıyorum oradan
Arkamda kocaman avcı ordusu

Mavi ışıklar sıyırıyor beni
Arkama bile bakmıyorum artık
Sesleri de yok aslında duyulan
Ama bin ayak izi var arkamda