Ayın 14ü – 37 Şiiri - Bayram Eser

“sen istediğin kadar vazgeçebilirim san
deli gibi sevince vazgeçemiyor insan
*
mütavazı muhalif ve münzeviyim hatta
meşakkatli müptezele yer yok bu hayatta
*
ben kararlı keskin sürmene bıçağı gibi
sen dünyadaki bütün belkilerin sahibi
*
yaz bitip düşen yapraklarıyla hazan gelsin
gönlümün sarışın mevsimi sen çok güzelsin
*
hiç umudum kalmadı kumral gülümsemeden
gülmek bir yana gitti daha gülümsemeden
*
sesin geldi ama kendin gelmekte kararsız
umut azaldı her geçen gün sevda umarsız
*
gelmenin de vakti var aşk mahşere kalmasın
zaman aşkın törpüsü dikkat et azalmasın

gün oluyor gidiyorsun benden uzaklara
koru kendini düşme ölümcül tuzaklara
*
aşkın tohumu gözyaşı olmadan çimlenmez
insan kalbi hiç yaralanmadan biçimlenmez
*
güneş usulca öpmüş denizi tam vaktinde
her şey güzel olur dursan sözünde aktinde..." 18.08.2016