“resmi soluklaşıp kalmıştı sade eskizi
oysa eskimiyormuş sevgilinin eskisi
*
çiçekler açtı dönüşmekteler renkten renge
farklılık güzelliktir bir de olursa denge
*
kaktüs dikeniyle meşhur ama çiçek açar
aşk acıtır ama aşk acısından kim kaçar
*
yaşadım yenilgiyi sevdalımla kavgadan
öğrendim hedefe odaklanmayı kargadan
*
bahar başlamadan yorgun düştü bulutlara
yorgunluk geçer gölge düşmesin umutlara
*
öğrendim küçük şeylerle mutlu olmasını
umursamıyorum zamanımın dolmasını
*
iskeleye sevgili gibi yanaşır tekne
acıtmaz öfkeli bir kadından yenen tekme
*
akşam saatleri semada ay seni sorar
dedim özlendiğini bilse gelirdi o yar
*
çocukluğum çok zorlu bir yaşam kavgasıydı
yirmi yıl tek ışığımız bir gaz lambasıydı
*
bülbülün feryadı boş bağbandır gülü deren
kim kendiliğinden gider vardır bir gönderen…” 05.05.2015
Kayıt Tarihi : 5.5.2015 16:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!