Ayın 11'i Şiiri - İbrahim Yay

Ayın on biri olmuş çeyreği etmez tam bir gün.
Değeri arttıkça daha hızlı geçiyor zaman.
Ne gecesi ne gündüzü kalmış içinde bütün,
Hayatın bir parçası içinden koptuğundan.

Karmaşası insanlığın olgusunun tuhaftır.
Kimi karanlıkta kimi aydınlıkla bahtiyardır.
Hangisinden başlarsan başla gününe,
Aldanma saatlere onlar tam bir sahtekardır.

Güvenip geldik buralara kadar gördüğümüz.
Çizdik durduk yolumuzu baştan defalarca.
Kaderimize ulaşmak için zahmet verdiğimiz,
Onca can feda ediyor kendini cefakarca.

Bakarsın ayın başı bir yandan başkasının sonu.
Önüne bakmaktan başka çaren kaldı mı?
Sanarsın yine gelecek her sene yılın sorusu;
Sence her geçen sene bir önceki ile aynı mı?

Seçenek kalmadı şu dar boğazdan geçen tek yolda.
İflah olmadı şansını denedikçe müşkül, kumarda.
Değerlendirmeye çalışıyorsun şu zamanı az çok,
Yine boş geçiyor hayat, sonsuz ve hür hayatlarda.