Ayılıştaki Ben Şiiri - Şemsettin Arık

Ardımdaki dağı çekseler
Sırt üstü yuvarlansam boşluğa!
Ardımdaki dağı çekseler
düşünmeye fırsat bulamadan!
Anmaya adını yüzüm yokken,
Sırtüstü yuvarlanıp boşluğa.
Uzasa uzasa
ta haşre dek
düşsem, düşsem
rüzgardan bir el
ıslıklarıyla tutmaya çalışsa
Beynimin yokluğuna sevinirken ben;
yokluğun sevincini
Aklımla yakaladığımı anlayınca
Tekmeler ve yumruklar
Varlığımı maddeleyen çehresinde
patlasa patlasa
ve ben ben olduğumu
Birisi bana hatırlatmadan
Sende erisem, koybolsam
ve senin bendeki halinle.....