Ayıkla Pirincin Taşını

Günlük diline sıkışmış
Yanında beklediği yokmuş
Olsun yıldız kaymış konuşmuş
Sorduğu tek bir çare yokmuş
Zavallılar duymaktan yorulmuş
Okuyanlar kendini yemiş bitirmiş
Kadeh tokuşmuş da bakışmış
Aslında çok sever göğün ardını
Sonra birden yine sevgiyi anımsamış
Yaralılar hep tebessümle hafife almış
Kanalı kapatmış ama aklında oluşmuş
Renklerin gizemini sorup sırlarını anlamış
Yalnızlığın rengini kendisine yamamış
Almış eline sopayı sopası yoktu diyecek
Aynı şeyi yapmak için hep bu yana gelecek
Biraz düşündükten sonra bir olaya üzülecek
Kolay olsa anlardı da anlamadan gülecek
Fark etmeden sana bakıp
Bugün günlerden ne diyecek
Belleğini yokladıkça çirkin bir laf edecek
Onların hayalleri uzun zaman alacak
Birazdan durup bize :durupdururken yani

Kaç kurtul
çabuk ol
Umut bir anda
yani
Kaç derken
Haydi

Sil bunlar küçük noktacık

seni pek bir övecekmiş