AYIK YAŞAMAK arkadaşım Günay'a

Allah' ı düşündüğümde sarıyor beni bir şemsiye
Bir yol açılıyor gönlümün önünde
Yolun açık olduğu anlarda, yüzümü sürüyorum yerlere
Secdemi uzun tutuyorum kudretin önünde
Dünya boş geliyor, gücüm kesiliyor, yüreğim yumuşuyor
Bu algıyla gözlerim çevremi seyrettiğinde
Hadislerle evreni birleştirdiğimde
Aynı tarif ettiği gibi, geleceği biliyormuş gibi yaşanıyor evrende
Damarlarında kanın dolaştığını görmediği halde bilenler
Parmak izini çözmeyen bilginler
vücudunda şeytanı nefsi fark edemezler
Hayatına anlam veremeyenler dünyanın sihrine kapılıverirler
Desinler dünyasına dalıp acele ederler
Gerektiğini zannedip insan öldürebilirler
Neden diye soranlara bir anlık öfke derler
Beynim yorumluyor gözlerimin gönderdiğini
Aynı kırkımdan önceki ben gibi
İnsana tasmayı takmış içindeki nefis mi ID' mi?
Kimi havlıyor,kimi varlık içinde sıkılıyor, kimi hastalıkla boğuşuyor
Hepimize esrar içirmiş kilitlemiş gibi
Emrinde yaşattırıyor sömürüyor, unutturuyor daldırıyor
Gerçeği görmemize engel olmaya çalışıyor ve bunu başarıyor
Sonsuz sayıda mucizelerin mükemmelliğinde haksızlık olamaz bence
Güzelle çirkin, hastalıkla sağlık arasındaki alışveriş
Boynuzluyla boynuzsuz koyun misali
Sonsuzluğun yaşanacağı bir alemde
İnsanın yaşamı bir gözün açılıp kapanması
Gerçek olan zamanın içinde, yalanmış sevinçlerim üzüntülerim
Ben ölünce bir yerlerde kalan film kaydı gibi
Atılan adımın bir dönüşü olduğu gibi
Yaşam yargılanacak herkes hakkını alacak
Terazinin gagası şemsiyenin hissiyatını tartacak.