Yanıldık hep yanıldık
Hep bu sefer olacak sandık
Her aşkta bütün gemileri yaktık
Cumburlop atladık en derin duygulara
Olmadı olması muhtemel tüm olasılıklar
Sonsuz mutluluğun formülü çalıntı çıktı
Kasımda aşk başkadır dediler
Bi hayrını göremedik doğrusu
Yazamadık aşkımızı
Boş kaldı camların buğusu
Bir kibir kaplamış yüreğimi
Kendimi şair sandığımdan beri
Unutmuşum yazmayı, kağıdı, kalemi
Aşkı terk edip gittiğimden beri
Bir kibir kaplamış yüreğimi
Kaybettiklerimi ayaklarımın altına alsam
Başım arşa değerdi
O yüzden bir kayıp daha üzmez beni
''Şimdi olmaz'' demek
Kaybetmekten korkmayan birine
Söylenecek son şeydi
Saat sabaha yakın üç buçuk
Ben yine senli düşlerdeyim
Yüreğim yangın yeri yatağım soğuk
Sensizliğin bitmesini beklemekteyim
Gardiyan voltasından geliyor topuk sesi
Gözetlerdi boğazdan geçen gemileri
Anastasius bu niyeti açık besbelli
Lalelerin yerini kaleler alınca
Arkada kaldı unutuldu Galata
Ta ki aşık olunca Mahmut kuleye
Aşkından yakınca kara tahtaları
Soğuk bir kahveye mahkum ettin beni
Mum ışığında
Deniz kayalıklara çarparken
Beklediğim kafenin adıydı
''Giritli Elini''
Kendime Söz vermiştim oysaki
Gitmek zorunda mısın
Daha ne karpuzlar keserdik oysa
Rakı sofralarında hatırlardık gençliğimizi
Hayır derdin rakıysa
Sen içmezdin bu defa da
Bende içmezdim istersen
Ölüm en büyük gerçek bu dünyada
Kimse ne zaman tanışacağını bilemez
Hiç beklemediğin bir anda
Ölünür de geri gelinmez
Yalnızlığımı ışıtan ey mum
Yüreğime de ışık tut
Sevildiğimi sandığım hayali karart
Yüreğimi ısıt hayali unut
Ey gidi yoldaşım aslanım mum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!