Ayhan Yılmaz Şiirleri - Şair Ayhan Yılmaz

Bir fotoğrafın olsaydı
Saatlerce bakıp ağlardım belki
Basardım göğsüme sevdiğim
Unuturdum acılarımı
Unuturdum aramızdaki kilometreleri
Bir fotoğrafın olsaydı

Ya gel çay içelim
Ya da şiir ol mısralarımda kal
Bi ömür seni yazayım sayfalara
Ama sen gel çay içelim biz
Baş başa
Evimizin balkonunda

Yine reddedildim bu anı daha önce yaşamıştım der gibi
Yine terk edildim bu sevdayı tek başıma yaşamış gibi
Yine sevilmeden sevdim beni Allah yaratmamış gibi
Ve yine gidiyorum başka bir şehre
Orda ki sevdalar buna bezemeyecekmiş gibi

Sevdiğim kadınlar beni sevmiyor
Dostların arasında yüzüm gülmüyor
Saklıyorum içimde kimse bilmiyor
Seviyorum ben onu bu aşk umutsuz

Sevdiğimi bilmesi ne deiştirir

Yürüyorum kaldırımlarda soğuk ve sessiz bir gecede
Ağlıyorum göz yaşlarım damlıyor yanaklarıma
Seversin belki umudunu taşıyorum içimde
Sevmiyorum seni deyişin çınlıyor kulaklarımda

Kızamıyorum gönlüme seni sevdi diye

Uçurumun kenarında ölüme en yakınken
Sen yoksun yanımda ben göçüp giderken
Gitme demedin bana seni çok severken
Bakmam artık yüzüne gidiyorum ben

Ölmek zor değil ki sen yoksun nasıl olsa

Kalbim yıllar geçse de unutmayacak
Sensiz geçen günler için hesap soracak
Senin olan bu kalp senin kalacak
Gidişin bu sevdayı bitirmedi bilesin

Sensizlik bu adamı ağlatmayacak

Bilmediğin bir dünyadan geldim
Başka bir diyarın başka bir insanıyım ben
Yıllarım seni bulmak için aramakla geçti
Ve yüreğim bulduğu seni çok sevdi
Şimdi seninle bambaşka bir dünyam var
Mutluluğumu borçluyum sana

Eylül akşamı soğuk bir rüzgâr vurur yüzüne,
Kış geliyor der gibi
Öyle titrek bakar durursun etrafına
Yalnızlığa demir attım der gibi
Düşünceye dalar saçını kaşırsın
Ah! ben nerede hata yaptım der vahlanırsın;

Unutmaya çalışmıyorum bu kez beni terk edeni
O gitmiş diye ağlamıyorum bu kez
Sevmemiş ki zaten beni belli
Sevseydi terk etmezdi öyle değil mi?
Unutmaya çalışmıyorum bu kez beni sevmeyeni
İstesem de unutamam ki bunca geçmişimizi