Savrulup duran yapraklar ruhum
Gecenin içinden yavaşça süzülen
ılık bir rüzgar gibi
Geziniyorum
Sıcak topraklar üzerinde
Kiraz dolu bir dal bedenim
Kıyı
Bu gecesi ışımayan gün
hangi seviyi çaldı
Ben kimdim?
Hangi aşkı kiminle yitirdim?
Soldu günün akşamları
İçimden kuşlar havalandı
Üç duvarın birleştiği bir köşede
Bir sokak geçiyor
Kapımın önünden
Bir sessiz serçe bakışıyla
süzüyorum
Islak ve sıcak yalnızlığı
Ben her neye baksam
Belli belirsiz bir hayal gibi
görünüp kayboldum önünden
Anladım
Orada olmamalıydım
Yabancıydı sokak bana
Sen yabancıydın
sen benim yanan gözlerim
teni tenime eş
yüzümün parlayan yanı
sen ellerimi seven
sen hep yanımdaymış gibi
yüzyıl geçmiş
Kırar geçer içimden
Yalnız bir yolcu gibi
Sensizliğim
Ne adresi
Ne sureti belli amaçsız
Buğday taneleri toplayan
ŞEHİR
Gelip gelip
Benden gitmeyen
ürkek bir serçe
hapsolmuş
müebbetim sana
Bir hayalet bu şehir sensiz
Evleri harabe sokakları çöl
Hiç şarkısını duymadım
Hiç şiirini okumadım
Hiç kalbim kırılmadı seninle.
Birazdan görüneceksin şu köşeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!