Bir buluşmanın perde arkası...
İnzivaya çekilmiş çiftin pastane salonundaki konuşma replikleri.
Ailelerden biri görmesin diye pastanedeki en saklı masayı tercih etmiş olmanın mutluluğu
Ve iki kalbin heyecanlı çırpınışları arasındaki telaş.
Ve dekor...
Dört masa, sandalyeler, masaların üzerinde tuzluklar, biberlikler, peçetelik, bardaklar
Bırakma ellerimi...
Düşlerimin mavi oyuncağı kırılmasın böyle aniden
Her yangın dudağımda , alevini yakmadan küllensin
Tükenecekse umutlarım , papatya gözlerine bakarken
Yokluğunun yansıması , hasretler yumağından bir gül getirsin.
Şimdi sen gözyaşımdasın
Ayrımlarından sıyrıldığım
Hüzünlerin akşamındasın
Karanlığın içinde firari bir emanet
Süzülen acı hissinde mimari bir dehasın.
Yüreğim seninle bahara erdi
Mevsimde güller hep seni anlatır
Hasretim seninle vuslata erdi
Dilimde sözler hep seni anlatır
Gözyaşı biter de gülüşün doğar
Artık hayalin çaresizce silindi gönlümden
Gezinir durur, karanlık kuytu köşelerde yüreğim
Gözlerini anımsamak, çürütürken sessiz sessiz bedenimi
Ne yapsam bilemeden, yalnızlığımı bekliyorum.
Maziye uzanınca ellerimdeki kanlı gözyaşları
Unutmak neye yarar, hüzne merhaba demişken
Sahibi olamadığım her şey sarılınca ömrüme,
Bakındıkça ayaz ayrılıklardaki kararmış gökyüzüne,
Gelmeyen ilkbaharın bıraktığı mevsimsiz yağmurlarla,
Ağarmayan şafağında gecenin, yaşamak nedendir?
Bildiklerimin sahteliğini anlamadan özlerken,
Gittin...
Bıraktığın boşluktayız , ağlamaklı bu yürekle
Günahımızla çaresiz ve mükellef
Yaprağına sitemkar tövbelerimizin kurtuluşu
Ötesinde ferasetin dinmeyen kızgınlığı...
Yüreğim savrulurken kuytu köşelerde,
Ağlamak çare değil, bilinmezliğin mateminde,
Gündüzümün karanlığı hasretinin gölgesinde,
Yaşanmışlığın yalnızlığı aydınlığın siteminde.
Anımsamak neye yarar, kaybedince sevgiyi.
Olmayanın kollarında avunmak ömür boyu...
Anladım ki sevmek , karanlığına sığınmaktır gecenin
Sessizlik içinde gömülü bir yığın hayalle avunmak
Ağlamanın huzursuz saatlerinde geldiği acı tebessüm
Yok olmanın korkusundan hüznün sadeliğini anımsamak
Bakışlar anlatır mı hiç sevdanın bilinmeyen gizemini?
Belki soluğum kesilir, terk edince duyguları bedenim
Derdim sen olmuşsun , bundan ötesi neyler ki beni
Gel ki , yüreğim tazelensin ellerinin sıcaklığında
Bir yağmur damlası unuturken gökyüzünde gezinmeyi
Bil ki , hasretin yakamı bırakmıyor gönül ırmağında
Gelmiyorsun , bilmiyorum nedendir bana küskünlüğün
İncitmek istemezdim o bahar güzeli yüreğini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!